Bijbelgedeelte: Exodus 9:13-35 OF 10:1-20

Context
Mozes is al verschillende keren bij Farao geweest om te vragen of het volk mag vertrekken om de Heere te dienen. Maar Farao wil het volk niet laten gaan. Stel je voor, het hele volk weg, dan heeft hij geen slaven meer. De Heere heeft al verschillende plagen over Egypte laten komen. Maar iedere keer was de Heere nog zo goed om de plagen weer te laten stoppen. Maar zodra de plaag over was, kwam Farao op andere gedachten. Dan verhardde hij zijn hart en liet het volk toch niet trekken.

Kerntekst
Exodus 10:1 Daarna zei de HEERE tot Mozes: Ga in tot Farao; want Ik heb zijn hart verzwaard, ook het hart zijner knechten, opdat Ik deze Mijn tekenen in het midden van hen zette.

Doelstellingen

De kinderen leren het verschil tussen echt berouw (verdriet over de zonde zelf) en berouw dat voortkomt uit angst voor de gevolgen van de zonde, de straf.
De kinderen zien hoeveel geduld de Heere heeft, maar ook dat het wel een keer ophoudt.
De kinderen horen over het gevaar van verharding en de verantwoordelijkheid die de Heere bij mensen neerlegt.

Zingen

Psalm 7:5,9; 29:1,2,6; 32:5; 78:24; 91:4; 105:4,18
ZB - Eens zal op de grote morgen / Ontwaak gij die slaapt

Geloofsleer

HC vraag 21 - Over een waar geloof
HC vraag 28 - Over de regering van God
DL 3 en 4, 9 - Wel geroepen, maar bekering
NGB art. 26 - De Heere Jezus als de Voorbidder

Introductie
Je ligt met hoge koorts op bed. Tjonge, wat ben je ziek. Je kunt eigenlijk nog maar aan één ding denken en dat is: was ik maar beter! Je vouwt je handen en bidt: ‘Heere, alstublieft, wilt U me beter maken?’ En dan beloof je van alles: je zult niet meer zo brutaal zijn, je zult de Heere echt gaan zoeken, je zult…
Herken je dit? Maar hoe gaat het als je weer beter bent? Praat daar over.

Beginzin
‘O, nee, daar heb je hem weer’, denkt Farao. Opnieuw staat Mozes voor hem. ‘Zo zegt de HEERE, de God van de Hebreeën, …’

Vertelschets

‘Zou het nu nooit eens ophouden?’ denkt Farao. Als het zo doorgaat gaat het hele land eraan.
Als Farao het volk niet laat gaan, zal de straf deze keer zwaarder zijn dan de vorige keren, waarschuwt Mozes. Er zal heel zware hagel komen met zwaar onweer. Niemand zal veilig zijn: de mensen niet, de beesten niet, de planten niet, niets.
Toch is de Heere nog zo genadig dat Hij de Farao een waarschuwing geeft: ‘Haal alle dieren binnen, laat niets buiten staan. Laat ook alle mensen binnen blijven.’ Maar Farao luistert niet.
Dan strekt Mozes, in opdracht van de Heere, zijn staf naar de hemel. Het noodweer breekt los. Grote hagelstenen vallen uit de lucht, de bliksem schiet van de ene kant van de hemel naar de andere kant, afgewisseld met enorme donderslagen. Nog nooit is er zulk noodweer in Egypte geweest.
Iedereen die nog buiten is, wordt gedood. Sommige Egyptenaren hadden geluisterd naar Mozes’ waarschuwing. Zij hadden hun vee en knechten binnen gehaald. Maar anderen hadden erom gelachen en waren zelf ook buiten gebleven. De Heere almachtig? Nee, dat erkennen ze niet.
Niet alleen Farao, maar de hele wereld moet weten dat God de Almachtige is. Zijn Naam moet op de hele aarde bekend worden.
‘Laat Mozes en Aäron komen’, beveelt Farao. Hij kan er niet omheen dat God dit noodweer stuurt. In Gosen is er van de hagel en het onweer niets te merken. ‘Bid tot de Heere, dat ophoudt, dan zal ik jullie laten gaan. Ik heb gezondigd!’
Hoor je dat? Is Farao tot inkeer gekomen? Zo lijkt het wel, maar is het wel echt? Misschien ben jij soms bang zijn voor straf als je iets verkeerds gedaan hebt. Maar echt berouw, verdriet omdat je tegen een goede God zondigde, is het werk van de Heilige Geest. Vraag aan de Heere of Hij je die Geest wil geven. Want Die belooft Hij aan iedereen die daarom vraagt!
Mozes gaat de stad uit en breidt zijn handen uit naar de Heere. Zo baden de mannen in het oude Israël soms. Het noodweer houdt meteen op.
‘Wat heb ik eigenlijk gezegd?’ denkt Farao. ‘Het volk laten gaan? Nou, dat nooit.’ Zie je wel dat zijn berouw niet echt is? Het is alleen buitenkant, zijn hart blijft hetzelfde.

Achtste plaag

‘O, nee, daar heb je ze weer’, denkt Farao. Opnieuw staan Mozes en Aäron voor hem. ‘Zo zegt de HEERE, de God der Hebreeën, …
‘Zou het nu nooit eens ophouden?’ denkt Farao. Als het zo doorgaat gaat het hele land eraan.
‘Als u het volk niet laat trekken, zullen er morgen overal in het land sprinkhanen komen, zoveel dat je de grond niet meer kunt zien. Alles wat nog op het land overgebleven is van de hagel, zal opgegeten worden.’
Zelfs de knechten van Farao zien nu in dat het zo niet door kan gaan en zeggen tegen Farao dat hij het volk Israël moet laten gaan. Farao vraagt wie er dan wel willen vertrekken. Mozes zegt: ‘Het hele volk gaat, de mannen, vrouwen, kinderen en de dieren.’ Maar dát kan Farao niet toelaten! Dan zullen ze vast nooit terugkeren. Boos jaagt hij Mozes en Aäron weg.
Mozes moet opnieuw zijn staf uitstrekken. Een sterke oostenwind steekt op en voert een enorme zwerm sprinkhanen mee.
Nooit eerder is er zo’n plaag in Egypte geweest. Werkelijk overal zie je sprinkhanen, ze nemen zelfs het licht van de zon weg, zodat het donker wordt. Alles wordt kaalgevreten. Wat van het gewas nog over was van de hagel, wordt nu nog vernield. Er blijft geen groen meer over. Dit betekent straks hongersnood!
Oh, nu ziet Farao wel dat dit Gods hand is. En daar gaat het tenslotte om, dat de Farao en de hele wereld weet dat God de Almachtige is en dat Zijn Naam op de hele aarde bekend wordt.
Vlug laat hij Mozes en Aäron roepen. Opnieuw belijdt hij zijn zonde en vraagt vergeving. Geloof jij nog dat Farao nu echt zal luisteren?
Maar Mozes bidt vurig tot de Heere en de Heere verhoort. Wat een wonder! De Heere stuurt een sterke westenwind en de sprinkhanen verdwijnen in de Schelfzee.
En Farao? Laat hij het volk nu gaan? Nee, hij verhardt zich opnieuw. Hieraan kun je zien dat zijn berouw niet oprecht, niet eerlijk, was.

Slotzin
Hoe is dat bij jou? Is het bij jou ook nog steeds buitenkant? Of heb jij echt berouw over je zonde? Belijd je zonde aan de Heere; Hij wil vergeven.
Als je kiest voor de tweede vertelling, kun je het volgende aan het slot toevoegen: Wij als mensen kunnen heel erg bang zijn voor de straf van de zonde. Maar echt berouw, verdriet omdat je tegen een goede God zondigde, is het werk van de Heilige Geest. Vraag aan de Heere of Hij je die Geest wil geven. Want Die belooft Hij aan iedereen die daarom vraagt!

Gesprek

Wat is echt berouw? Waaraan kun je dat merken? Doe je dan geen zonde meer? Wat heb je nodig? Wie heb je nodig? Wie is onze Voorbidder?

Samenvatting
De Heere dringt er bij de Egyptenaren op aan om alle vee van het veld binnen te halen en ook de mensen moeten binnen blijven. De onvergelijkbare zware hagel, donder en vuur vernietigen alles op het veld. In Gosen blijft het stil. Farao ontbiedt Mozes en Aäron. Mozes breidt zijn handen uit en de hagel houdt op. Farao verhardt zijn hart, waarop de Heere hen opnieuw naar Farao stuurt met de aankondiging van een sprinkhanenplaag. Op aandringen van zijn knechten roept hij hen terug en zegt dat ze mogen trekken. Dit gebeurt niet, omdat hij weigert iedereen mee te laten gaan. De Heere heeft gezegd dat dit zal gebeuren om de Israëlieten te laten weten Wie Hij is.

Vragen