Bijbelgedeelte: Genesis 27

Vers 1-4
Izak beseft dat zijn levenseinde nadert en wil goede voorbereidingen tref- fen. Wat daarbij opvalt, is dat hij totaal voorbijgaat aan wat de HEERE ooit gezegd heeft over de verhouding tussen de oudste en de jongste (Genesis 25:23). Het werd gezegd tegen Rebekka, maar het is onwaarschijnlijk dat Izak dit niet geweten heeft. In ieder geval hebben ze niet samen bij deze belofte én opdracht van de HEERE geleefd. Dat blijkt later in dit hoofdstuk ook uit de reactie van Rebekka. Izak kiest er voor om Ezau de zegen van het eerstgeboorterecht mee te geven. Daarbij moet je bedenken dat het in dit geval gaat om de belofte die God aan Abraham en zijn zaad belooft heeft. Er staat hier dus veel op het spel. Ezau vindt het prima. Weet hij van wat de HEERE gezegd heeft over hem en zijn broer? In ieder geval vergeet hij dat hij zijn eerstgeboorterecht ooit ‘verkocht’ heeft aan zijn broer (Genesis 25:31-34).

Vers 5-17
Rebekka heeft het aangehoord en maakt een plan. Niemand in dit gezin lijkt nog te rekenen met de HEERE. Niemand vraagt naar Zijn wil.
Het is gemakkelijk om Izak te bedriegen aangezien hij blind is en gevoelig blijkt te zijn voor een goede maaltijd. Het enige waar Jakob bang voor is, is dat hij er uiteindelijk slechter van zal worden. Maar dat risico mag hij van Rebekka op haar afschuiven. Zij zal wel instaan voor de gevolgen. Een belofte die ze niet waar kan maken. Dat blijkt als Jakob korte tijd later moet vluchten voor Ezau.

Vers 18-25
Het bedrog is goed voorbereid maar de uitvoering blijkt erg spannend en het scheelt maar heel weinig of Izak ontdekt het. Het meest schokkende is dat hier de Naam van de HEERE opeens valt, maar dat het wel klinkt als een vloek. Wat hier heel duidelijk wordt is dat de ene leugen de andere oproept en dat wie eenmaal in zo’n labyrint verzeild is geraakt, zichzelf steeds verder in de moeilijkheden brengt. Er was maar één echte oplossing geweest en dat was wachten op wat de HEERE zou zeggen of doen in plaats van zelf een plan uit te werken. Natuurlijk is het waar dat bidden en werken samengaan, maar wie oprecht bidt, zal deze sluwe manier van ‘werken’ niet willen volgen.

Vers 26-29
Izak voelt en ruikt wat past bij Ezau. Let er op hoe dicht deze mensen bij elkaar zijn en toch zo vreselijk ver van elkaar vandaan. Dan wordt Jakob gezegend. Het is ten diepste een geestelijke zegen maar het heeft ook betekenis voor het leven hier en nu. Dauw was in Israël onmisbaar voor een goede oogst. Vet heeft in de Bijbel een buitenge- woon positieve klank. Tarwe en most (druiven) zijn dé symbolen van goed eten en drinken. De zegen bevat ook de belofte van heerschappij en de belofte van Goddelijke bescherming én zegen. Bescherming tegen wie Jakob zal vervloeken en zegen voor wie hem zegent. Deze zegening heeft Jakob nooit ten volle gezien. In de tijd van koning David en Salomo zie je er iets van. Door de komst van de Heere Jezus wordt het pas echt helder hoe rijk je bent als je werkelijk leeft van Gods zegen.

Vers 30-38
Jakob is nog maar net weg als Ezau aankomt. Hij heeft niets door, totdat hij bij zijn vader komt en zijn schrikreactie opmerkt. Izak schrikt en zegt er meteen bij dat wat gebeurd is onomkeer- baar is. Daarin komt iets aan het licht van het geloof van Izak. Bij al het gebrekkige en zondige in zijn leven. Opvallend is ook dat je nergens leest dat Izak Rebekka verwijten maakt. Daarom kan in Hebreeën 11:20 tóch gezegd worden dat Izak zijn zonen in geloof gezegend heeft.
Ezau schrikt zo mogelijk nog harder dan Izak. Hij schreeuwt het letterlijk uit. Ook tegen zijn vader. Razend is hij op Jakob. Ezau suggereert dat Jakob hem nu voor de tweede keer bedriegt. Dat klopt niet, omdat hij vrijwillig zijn eerstgeboorterecht verkocht had. Maar tegelijk moet je zeggen dat het menselijk gezien heel goed voor te stellen is dat het op Ezau overkomt als een tweede keer. En deze keer is het in ieder geval gelukt.

Vers 39-40
Izak zegent ook Ezau. Er is overeenstemming in de zegen. Ezau krijgt ook de belofte van het goede van het leven. Maar Ezau zal zijn vrijheid moeten veroveren en continu moeten verde- digen. Hij zal zijn broer ook moeten dienen (2 Samuël 8:14) hoewel hij ook op zeker moment bevrijd zal worden van deze heerschappij (2 Koningen 8:20 en 22).

Vers 41-46
Ezau haat Jakob om dit bedrog op zo’n manier dat hij niets liever wil dan hem doden. Het enige wat hem tegenhoudt, is de gedachte aan zijn vader. Hij besluit te wachten tot zijn vader sterft. Hoe Rebekka dit precies ontdekt is niet duidelijk, maar ze kent Ezau blijkbaar wel zo goed dat ze deze dreiging zeer serieus neemt. Ze stuurt Jakob weg naar haar familie in Haran in de hoop dat de woede van Ezau tot bedaren zal komen. Dat gebeurt uiteindelijk ook als Jakob ruim twintig jaar later terugkomt (Genesis 33). Wat rest, is een verscheurd gezin. Izak die Jakob moet gaan missen. Ezau die verbitterd zijn weg gaat. Rebekka die zich angstig afvraagt of Jakob daar in Haran ooit een goede vrouw zal vinden. Zij maakt het niet meer mee dat Jakob terugkomt. Het enige wat hoop biedt bij het lezen van deze geschiedenis is het doorgaande werk van de HEERE. Dwars door alle gebrekkige en zondige mensen en hun plannen heen zorgt Hij er voor dat Zijn raad wordt volvoerd.