Bijbelgedeelte: Lukas 6:6-11

Intro
In de voorgaande verzen vertelt Lukas hoe de Heere Jezus in conflict komt met de Farizeeën over de sabbat. Jezus wandelt met Zijn discipelen door het koren en zijn discipelen plukken ondertussen wat graan, wrijven dit tussen hun handen en eten het op. Voor de Farizeeën is dit sabbatsschennis. Jezus wijst hen echter terecht door te zeggen dat Hij de Heere van de sabbat is. Dit eerste conflict over de sabbat krijgt in onze verzen een vervolg.

Vers 6
De geschiedenis volgt niet direct op de voorgaande. Deze ‘andere sabbat’ kan geruime tijd later zijn, maar inhoudelijk is deze geschiedenis een vervolg op de voorgaande geschiedenis. Zoals gewoon was op de sabbat gaat Jezus naar de synagoge om daar onderwijs te geven. Daar is een man met een verlamde hand. Dat kan aangeboren zijn, maar het is ook mogelijk dat hij een ongeluk heeft gehad. Duidelijk is in ieder geval dat zijn handicap niet direct levensbedreigend is. Volgens de wetten van de Farizeeën mag men alleen medische hulp verlenen op de sabbat als het leven van de patiënt in gevaar is. Daar is hier duidelijk geen sprake van.

Vers 7
De Joodse leiders zijn het vorige conflict nog niet vergeten. Ook hier valt hun ongeestelijke houding op. Zelfs tijdens de eredienst in de synagoge zijn ze alleen maar bezig met de vraag hoe ze Jezus ten val kunnen brengen. Het gaat ze daarin niet werkelijk om de verdediging van de wet, maar om de ondergang van de Heere Jezus. Ze hopen eigenlijk dat Jezus de wet zal overtreden, zodat ze Hem kunnen pakken. Drijfveer is dus niet hun liefde voor de wet, maar hun afkeer van Jezus.

Vers 8
Jezus weet wat Zijn tegenstanders bezighoudt. Hij ziet het aan hun houding, maar weet het ook omdat Hij God is. Zonder dat de Joodse leiders iets gezegd hebben, spreekt Jezus hen aan. Jezus gaat openlijk de confrontatie aan. Hij roept de gehandicapte man naar het centrum van de belangstelling. De man staat op van zijn plaats en gaat in het midden staan.

Vers 9
De vraag die Jezus stelt, plaatst het onderhuidse conflict in een heel ander licht. Zijn vraag legt de intenties van de Farizeeën én die van Zichzelf bloot. Jezus noemt het genezen van de man ‘iemand behouden’. Hij wil daarmee zeggen dat hij met de genezing deze man weer in staat stelt om een gewoon leven op te bouwen. Hij herstelt zijn leven. Ook dat valt onder ‘iemand behouden’. Door de zaak zó voor te stellen, is deze genezing ook geoorloofd binnen de wetten van de Farizeeën (zie vers 6). De Farizeeën daarentegen doen kwaad door deze man zijn genezing te onthouden. Ze doen nog groter kwaad door nota bene op de sabbat (!) Jezus’ ondergang te zoeken! Ze vinden blijkbaar dat men op de sabbat niet mag genezen, maar dat men wel iemand te gronde mag richten/verderven. De joodse leiders moeten leren dat de sabbat is bedoeld om mensen rust te geven van hun werk en om één dag in de week helemaal te wijden aan de dienst van de Heere. Het verbod om te werken op de sabbat is nooit bedoeld om mensen te verhinderen goed te doen voor hun naasten.

Vers 10
Voor Jezus de man geneest, kijkt hij de omstanders allemaal nadrukkelijk aan. Iedereen krijgt zo de gelegenheid om tegen de gang van zaken te protesteren, maar het antwoord op Jezus’ vraag is zo duidelijk dat niemand Hem meer durft te antwoorden. Jezus geeft de verlamde man slechts een bevel. De man moet zijn hand uitsteken. Hij aarzelt niet, maar doet in geloof wat Jezus zegt. Dat is nu al het werk wat Jezus op de sabbat heeft verricht. En daarmee heeft Hij deze man een extra reden gegeven om God op de sabbat te eren.

Vers 11
Hoewel ze publiekelijk geen weerwoord hebben, zijn de joodse leiders onderling ervan overtuigd dat deze Jezus aangepakt moet worden. Ze zijn uitzinnig van woede over het voorval. Jezus heeft hen, de geestelijke leiders van het volk, publiekelijk terechtgewezen. Bovendien is het wonder voor hun ogen gebeurd. Ze kunnen niet ontkennen dat Jezus’ optreden gezegend wordt. Ten diepste zijn ze te hoogmoedig om het onderwijs dat Jezus hier geeft aan te nemen. Ze nemen Jezus’ terechtwijzing niet ter harte, maar keren zich nog feller van Hem af.