Bijbelgedeelte: Jesaja 38

Intro
De voorgaande hoofdstukken tekenen Hizkia als een koning die iets laat zien van de komende Messias. Iets, maar zeker niet alles. In de hoofdstukken 38 en 39 wordt duidelijk dat Hizkia ten eerste niet méér mens is dan alle andere mensen en daarom sterfelijk (hoofdstuk 38). Ten tweede blijkt dat ook Hizkia niet volmaakt is, maar op een bepaald moment ook in zonde valt (hoofdstuk 39). Wie dan wél de volmaakte Messias is, wordt duidelijk in de hoofdstukken 40-66.

Vers 1
Dit hoofdstuk begint met ‘in die dagen’. Welke tijd precies bedoeld wordt, is moeilijk te zeggen. Uit vers 6 zou je namelijk kunnen opmaken dat deze ziekte van Hizkia speelde vóór de komst van de Assyriërs. Het gaat in ieder geval om de tijd waarin koning Hizkia regeerde. Het is de tijd waarin onder leiding van koning Hizkia gewerkt wordt aan een reformatie onder Israël. Het is de tijd waarin de HEERE laat merken dat wie op Hem vertrouwt, niet beschaamd uitkomt. Hij is machtiger dan alle goden van de volken. En dan wordt Hizkia ziek. Menselijk gesproken is dat een klein probleem in vergelijking met de bedreiging van de Assyriërs. Maar Hizkia krijgt te horen dat hij zich moet voorbereiden op de dood.

Vers 2-3
Hizkia blijkt wel een man van gebed te zijn. Want ook in deze nood is zijn eerste reactie: bidden! Het bericht schokt hem en maakt hem verdrietig. In zijn gebed vraagt hij de HEERE om te gedenken wat hij gedaan heeft en hoe hij alles gedaan heeft. Daarbij gaat het er niet om dat Hizkia ervan uit gaat dat hij met zijn werken Gods genade kan verdienen. Hizkia heeft wel een goed geweten. Hij heeft oprecht gewandeld met de HEERE, zijn God. En daarbij is Hizkia met hart en ziel betrokken bij een reformatie onder het volk Israël. Zal dat alles nu ten einde komen?

Vers 4-8
Ook dit gebed van Hizkia wordt verhoord. De profeet Jesaja wordt opnieuw naar de koning gestuurd. Deze keer met een totaal ander boodschap. Hizkia krijgt er nog vijftien jaar bij. Hij zal verlost worden uit de macht van de Assyriërs en ook Jeruzalem zal worden gespaard. Dat is een geweldige belofte in een tijd waarin alle volken uit de omgeving sidderen bij de gedachte aan de komst van de Assyriërs. Daarbij krijgt Hizkia ook nog een teken als extra onderstreping van Gods belofte. Het is geen gering teken. De zon gaat terug in haar baan. Een enorme onderstreping dat de HEERE, de Schepper van hemel en aarde, alle macht heeft in hemel en op aarde.

Vers 9-20
In deze verzen komen we een psalm van Hizkia tegen. Hizkia beschrijft zijn genezing als een wederopstanding tot het leven. Dat moeten we zien in het licht van de eerste boodschap van Jesaja. Hizkia heeft in de korte tijd die er tussen de eerste en de tweede komst van Jesaja zat, zijn leven als het ware aan zich voorbij zien trekken. In allerlei beelden drukt hij de ernst en de gevolgen van het sterven uit. De ernst wordt zeker bepaald door de Bijbelse gedachte dat de dood het loon is op onze zonde. Er wordt hier niet gezegd dat één of andere specifieke zonde de reden is dat Hizkia moest sterven. De kern van het gebed zijn de laatste woorden van vers 14: ‘wees Gij mijn Borg’. Let op dat hier ook een verandering van toon intreedt. Dat heeft te maken met de toegezegde genezing, maar veel meer nog met rust en vertrouwen vinden in de HEERE. De diepste reden voor deze vrede met God wordt onder woorden gebracht in de laatste woorden van vers 17: ‘Gij hebt al mijn zonden achter Uw rug geworpen’. Achter Gods rug, dat wil zeggen: ze komen niet meer voor Gods aangezicht. Ze bestaan voor Hem niet meer. Dat kan ten diepste alleen maar omdat er een Lam kwam Dat de zonde der wereld op Zich genomen en (weg)gedragen heeft (Johannes 1:29).
Het gebed loopt uit op een enorme lofprijzing op Gods grootheid en bereidwilligheid om te verlossen. Hizkia benadrukt dat de genade van God zo wonderlijk is, dat het genoeg reden is om elke dag de HEERE daarvoor te danken, te loven en te prijzen.

Vers 21-22
De genezing van Hizkia’s wond gaat niet helemaal ‘vanzelf’. Voor de genezing moet Jesaja er een klomp vijgen op leggen. Deze klomp zal als een pleister werken. Het is niet met zekerheid te zeggen of dit een gebruikelijk geneesmiddel was of niet. Wat dit vers in ieder geval duidelijk maakt, is ten eerste dat elke genezing van God komt en ten tweede dat het gebruik van de middelen die God gegeven heeft, niet verkeerd is. Als we daardoor maar niet vergeten dat ons leven altijd in Gods hand is.
Vragen om een teken kan negatief zijn, een manier om God te verzoeken (zie ook Deuteronomium 6:16 en Mattheüs 4: 6). Maar het kan ook een uiting zijn van een gelovige die verlangt iets te zien van Gods grootheid als bevestiging van wat hij/zij al gelooft. In dit geval is het zo dat Hizkia als hij aan zijn genezing denkt, zich allereerst voorneemt om naar de tempel te gaan om daar de HEERE voor die genezing te danken. Gelet op het hele leven van Hizkia is het duidelijk dat dit oprecht gemeend zal zijn. Het teken dat Hizkia kreeg, was het teken van de zonnewijzer (zie vers 7 en 8).

Tot slot
Het gaat bij alles in ons leven om overgave aan God in het vertrouwen dat Hij een goede weg met ons gaat. Overgave is geloven dat hóe de afloop ook is, God erbij is en ‘dat degenen die God liefhebben alle dingen meewerken ten goede’ (Romeinen 8: 28).