Bijbelgedeelte: Handelingen 8:26-40

Vers 26-28
De diaken Filippus (Handelingen 6:5) krijgt opdracht van de Heere om naar de weg te gaan die van Jeruzalem naar Gaza loopt. Wat moet hij daar doen? Zijn daar Griekse weduwen om voor te zorgen? Of is daar een synagoge om in te evangeliseren (Han- delingen 6:9)? Nee, in deze woestijn zwerven hooguit wat nomaden en struikrovers rond. De gebruikelijke route die door de handelskaravanen gebruikt werden, lag westelijker en voert door minder ruig terrein en door een meer bewoonde wereld. Filippus gaat direct van Samaria (vers 5) naar deze weg. Hij ziet daar een rijke karavaan langs trekken. Het is de stoet van de kamerling van de candacee (=koningin) van Morenland (Ethiopië). Hij beheert de schatten van deze koningin. Kortom, een belangrijk man, die de rechterhand is van de koningin. Zijn positie is vergelijkbaar met die van Daniël in Babel en Jozef in Egypte. De tweede regeerder in het rijk. Mogelijk is deze kamerling een Jood of Jodengenoot die een van de grote feesten had bijgewoond. Hij keert terug van Jeruzalem naar zijn land en leest uit de profetie van Jesaja. Of hij deze rol reeds in bezit had of gekocht had in Jeruzalem blijkt niet uit de tekst. De boekrollen werden ook buiten Israël gelezen, zeker de Griekse vertaling. De geciteerde tekst komt letterlijk uit de Griekse vertaling van het boek Jesaja.
Vers 29-31
Filippus voegt zich op bevel van de Geest bij de wagen. Terwijl hij mee oploopt, hoort hij de kamerling hardop de boekrol lezen (zoals toen de gewoonte was). Hij herkent het gedeelte dat gelezen wordt: Jesaja 53. En de Geest geeft Filippus het inzicht om de meest cruciale vraag te stellen: Of de kamerling begrijpt wat hij leest. Hij begrijpt het niet en heeft een uitlegger nodig. Daarom verzoekt hij Filippus om op de wagen te komen, in de hoop dat hij hem dit schriftdeel uit wil leggen.
Vers 32-35
Wat hij leest (Jesaja 53:7-8), gaat over een schaap dat gewillig geslacht wordt en een lam dat zonder angstgeschreeuw geschoren wordt. De kamerling begrijpt dat dit beeld niet letterlijk bedoeld is. Hij vraagt Filippus wie de profeet bedoelt; zichzelf of iemand anders? We weten niet in hoeverre deze kamerling de schriften en de uitleg daarvan kende. Wel weten we uit geschriften uit die tijd dat deze woorden uit Jesaja door Joden die buiten Israël wonen één op één betrokken worden op de Messias. Filippus legt dit Schriftgedeelte uit en past dit beeld toe op de Heere Jezus en verkondigt hem het evan- gelie van kruis en opstanding. Hij verkondigt hem Jezus, letterlijk vertaald: de Zaligmaker! Jezus heeft deze dienstknechtgestalte vrijwillig aangenomen en is zo de beloofde Messias geworden. Hij heeft in Zijn offer verzoening aangebracht en vergeving van zonden verwor- ven. De verkondiging van Filippus is kort samengevat: de persoon en het werk van Jezus. Hij verkondigt hem Jezus door te beginnen bij dít Schriftwoord; daaruit is af te leiden dat deze uitleg heeft plaatsgevonden vanuit dit gedeelte en andere schriftgedeelten. We zien hier de vervulling van de Oudtestamentische beloften in Jezus Christus.
Vers 36-37
De weg leidt naar of langs water. Welk water dit was weten we niet. De kamerling vraagt of iets zijn doop in de weg staat. Daaruit is af te leiden dat het water groot genoeg is om een volwassen man in onder te dompelen én dat in het onderwijs van Filippus ook de betekenis van de doop aan de orde is gekomen. Filippus stelt de voorwaarden waaronder de kamerling gedoopt kan worden: het geloof dat Jezus zijn Zaligmaker is. Dit geloof moet ook een zaak van zijn hart zijn, dus volledig overtuigd en ingewonnen voor en door deze Zaligmaker. Het antwoord is een volmondig ja. Hij belijdt dat Jezus Christus de Zoon van God is. Daamee erkent deze kamerling dat de bij hem mogelijk bekende Messiasprofetie van Jesaja vervuld is in Christus (=Messias). Tegelijkertijd erkent hij Hem als Zoon van God, een verwijzing wellicht naar Jesaja 52:13 en 42:1. In ieder geval begrijpt en gelooft de kamerling het Schriftgedeelte wat hij las nu wel.
Vers 38
De kamerling gebiedt om de wagen stil te houden. En voor het aangezicht van zijn dienaren laat de kamerling zich zich dopen in de naam van de drieenige God door zich door de voor hem onbekende Filippus onder te laten dompelen in het water. Hiermee verenigt de kamerling zich zichtbaar met het lijden en sterven van Jezus Christus. In zijn opkomen uit het water is hij één met de opgestane Zoon van God. Door zich te laten dopen verklaart hij openlijk dat zijn zonden gewassen zijn in het bloed van de Middelaar. Ook belijdt hij met zijn doop voortaan de voetstappen van Koning Jezus te willen drukken, zijn kruis op te nemen en dat vrolijk achter Zijn Heere aan te dragen. (Zie ons doopformulier)
Vers 39-40
Het werk van Filippus is voltooid, hij is niet meer nodig. De Heilige Geest neemt hem weg. En de kamerling is hierover niet ontstemd; hij reist naar zijn land met blijdschap. De schel- len zijn van zijn ogen gevallen, de Heere Jezus is in zijn leven gekomen en gedoopt gaat hij terug naar huis. Filippus vervolgt ook zijn weg, door leiding van Gods Geest. Hij verkondigt overal waar hij komt het Evangelie (letterlijk: goede nieuws), terwijl hij van het zuiden doorreist naar Cesarea in het noorden.