Bijbelgedeelte: Genesis 24

Vers 1-4
Voordat Abraham zal sterven, wil hij graag dat Izak een vrouw vindt. Hij roept zijn oudste knecht, die al zijn zaken regelt, waarschijnlijk Eliëzer. Hij moet voor Izak een vrouw zoeken. Abraham laat hem zweren met zijn hand onder zijn heup, als een teken van onderwerping (zie ook vers 9). Zo zweert een knecht trouw. De inhoud van de eed is dat hij geen vrouw zoekt in Kanaän, maar dat hij naar Mesopotamië gaat. Ook daar dient men de afgoden, maar er is ook nog een geslacht dat de HEERE vreest.

Vers 5-8
Eliëzer zegt dat de vrouw misschien niet mee wil komen. Abraham is heel duidelijk: Izak mag zeker niet naar Mesopotamië trekken. Kanaän is het land dat de HEERE aan Abrahams nageslacht zal geven. Als Izak het land verlaat, geeft hij Gods belofte prijs. Abraham gelooft dat de HEERE Zijn engel mee zal zenden om te helpen een vrouw voor Izak te vinden. Gaat ze niet mee, dan is Eliëzer onschuldig.

Vers 10-11
De knecht stelt een karavaan van tien kamelen samen, pakt allerlei geschenken in, en gaat op weg. Met de ‘stad van Nahor’, de broer van Abraham, wordt waarschijn Haran bedoeld. Het is een lange reis. Hij komt aan bij de put tegen de tijd dat de putsters water zullen komen putten.

Vers 12-21
Eliëzer bidt de HEERE, de God van Abraham, of de vrouw die hem en zijn kamelen water te drinken zal geven, de vrouw voor Izak mag zijn. Nog eer hij zijn gebed beëindigd heeft, nadert Rebekka, de dochter van Bethuël, zoon van Milka en Nahor. Op Eliëzers vraag geeft ze hem te drinken, maar biedt ook aan de kamelen water te geven. Eliëzer is diep verwonderd over deze gebedsverhoring.

Vers 22-27
Op zijn vraag vertelt Rebekka dat er voldoende plaats is om bij hen thuis te overnachten. Voor de kamelen is er genoeg voeder. Eliëzer geeft haar gouden sieraden mee. Hij dankt de HEERE voor Zijn leiding in het leven van Abraham en op zijn eigen reis.

Vers 28-32
Als Laban alles heeft gehoord, haalt hij zelf de knecht op. Later blijkt dat hij niet alleen gastvrij is, maar ook hebzuchtig. Het is de gewoonte om gasten een gastvrij onthaal te bieden.

Vers 33-48
Normaal gesproken eet men eerst voor men tot de gesprekken overgaat, maar Eliëzer vraagt toestemming eerst de reden van zijn komst te vertellen.
Hij zegt wie hij is en verhaalt van de overvloedige wijze waarop de HEERE Abraham heeft gezegend. Dan vertelt hij het doel van zijn komst: een vrouw zoeken voor Izak, de zoon van Abraham. Hij geeft een verslag van zijn gesprek met Abraham en zegt hoe wonderlijk alles verliep na zijn aankomst bij de put. Zijn gebeden tot God verzwijgt hij niet.

Vers 49-53
Zowel Bethuël als Laban geven toestemming aan Rebekka om mee te gaan naar Kanaän. Ze hebben gemerkt dat de HEERE het zo wil. Opnieuw dankt Eliëzer de HEERE. De gezinsleden krijgen geschenken en pas dan gebruiken ze de maaltijd.

Vers 54-61
Hoewel Laban en Milka Rebekka nog tien dagen thuis willen houden, dringt Eliëzer er op aan meteen te vertrekken. Hij wil terug naar Abraham nu de HEERE zijn weg zo voorspoedig heeft gemaakt. Rebekka’s besluit geeft de doorslag. Haar familieleden zegenen haar en wensen haar een groot nageslacht toe. Dit is het enige voorbeeld in de Bijbel van een zegen die een bruid bij het verlaten van het ouderlijke huis meekrijgt.

Vers 62-65
In de buurt van het tentenkamp gekomen, ziet Rebekka Izak. Hij bidt in het veld. De gewoonte is dat een bruid niet vanuit de hoogte op haar, toekomstige, man neerziet; daarom glijdt Rebekka van haar kameel en slaat de sluier voor haar gezicht. Pas op de trouwdag zal Izak haar mogen zien.

Vers 66-67
Als Izak alles hoort, weten ze dat hun gebeden bevestigd zijn. Drie jaar geleden is zijn moeder overleden; nu wordt Izak getroost door de liefde voor zijn vrouw.