Bijbelgedeelte: 2 Samuël 6

Vers 1-2
Koning David woont nu wel in Jeruzalem, maar de grote Koning, de HEERE, nog niet. De HEERE heeft wel een troon waar vanaf Hij regeert: de ark van het verbond. Een met goud overtrokken houten kist met de twee engelenfiguren erboven. Deze hoorde in het meest heilige deel van de tabernakel. Maar daar staat hij niet. De tabernakel staat in Nob (1 Samuël 21); de ark in het huis van Abinadab in Kirjath-Jearim (1 Samuël 7:1). Deze plaats wordt hier Baälim-Juda genoemd. Gedurende Sauls regering is de ark in vergetelheid geraakt. De schrijver maakt er daarom ook speciaal melding van dat dit de ark is waarbij de Naam wordt aangeroepen. Uit deze omschrijving blijkt de diepe eerbied voor de heiligheid van de HEERE en ook voor de ark als Zijn aardse troon. Het is Davids wens de ark naar Jeruzalem over te brengen.

Vers 3-5
Davids wens is goed, de uitvoering niet. David zal het wel even gaan regelen. Maar wat hij gaat regelen, doet hij naar eigen inzicht. David vraagt niet naar de wil van God en ook niet naar Gods voorschriften over de ark. Daarom gaat er veel mis (1 Kronieken 15:13). Dat begint al met de houten wagen die David laat maken. Een idee dat hij heeft gekopieerd van de Filistijnen, want die hadden op die manier de ark naar Israël teruggestuurd. Vervolgens laat hij de wagen met de ark door de kleinzonen van Abinadab leiden, maar zij horen niet tot de Levieten. Ook voor de muzikale begeleiding worden niet de zangers en instrumentalisten uit de Levieten ingezet. In plaats daarvan levert ieder maar zijn eigen bijdrage. Het moet gezegd worden: de feestvreugde is groot.

Vers 6-7
Toen ging het mis. Dat wil zeggen: God grijpt in. Hij laat de runderen struikelen en de ark dreigt daardoor te vallen. In een reflex steekt Uzza zijn hand uit, raakt de ark aan en valt dood neer. Het is de toorn van de HEERE die Uzza treft, omdat hij onbedachtzaam handelt. De vraag rijst hier op: waarom Uzza en niet iemand anders? Heel het gebeuren getuigde toch al van onbedachtzaamheid? Uzza deed iets wat niet mocht (Numeri 4:15) en hij kon beter weten (de geschiedenis van 1 Samuël 6:19). Heel persoonlijk wordt hij daarom door Gods straffende hand getroffen.

Vers 8
Maar niet minder wordt David door deze straf getroffen. David ervaart het in ieder geval als een daad van God tegen hem. Er is in de verbijstering van het eerste ogenblik bij David een heftig verzet. Hij wordt woedend. Op wie? Op God! Perez-Uzza, zo noemt hij deze plaats. De ‘breuk van Uzza’, als een aanklacht tegen God. Hij kan het er niet mee eens zijn dat God zo handelt op deze feestelijke dag. Niets menselijks is David vreemd.

Vers 9
Al heel snel slaat Davids woede om in angst. Want hij beseft dat voor Gods woede-uitbarsting een rechtsgeldige reden moet zijn. Gods heiligheid is gekrenkt. Daarom kan David op dit moment niet meer verder gaan om zijn plan uit te voeren. Hij wil de HEERE niet nog een keer ontstemmen.

Vers 10-11
Voor de komende tijd is er eerst een periode van bezinning nodig over hoe het nu verder moet. Tot die tijd krijgt de ark een plaats in het huis van Obed-Edom. Drie maanden lang staat de ark daar en gezien de rijke zegen die dit huis ontvangt, heeft deze man de heiligheid van de HEERE gerespecteerd. Heel eerbiedig ging hij met de ark om. Obed-Edom heeft deze les uit het gebeurde geleerd. Maar David ook, zoals uit het vervolg blijkt.

Vers 12
Uit de beschrijving in 1 Kronieken 15 blijkt dat David voor de tweede poging wel alle voorschriften omtrent de ark in acht neemt. De ark wordt met behulp van de draagbomen gedragen op de schouders van de speciaal daarvoor aangewezen afdeling Levieten. Ook de zangers en instrumentalisten van de Levieten nemen hun plaats in. Een ieder heeft zich ook voor zijn taak geheiligd, d.w.z. de kleren gewassen, en uit de buurt blijven van alles waardoor je onrein wordt. En in Jeruzalem heeft David speciaal een tent laten neerzetten waar de ark in moet komen te staan.

Vers 13, 15, 17
De ark gaat op reis naar Jeruzalem. De tocht heeft nu een godsdienstig karakter. Dat blijkt uit de offers die worden gebracht na de eerste zes stappen van de dragers van de ark. Zeven is het getal van de volheid in het Oude Testament, daarmee zou symbolisch het voltooien van de processie zijn uitgedrukt. Maar om de tocht te voltooien is de hulp en genade van de HEERE nodig. Daarom wordt symbolisch na zes stappen het offer van de twee dieren gebracht. Aan het einde van de tocht, als de ark in het binnenste van de tent is geplaatst, worden er nog meer offers gebracht om God te danken dat de taak met Gods hulp volbracht is (1 Kronieken 15:26).

Vers 14, 18-19
Bij deze speciale gelegenheid voegt koning David zich bij de priesters. Zo kleedt hij zich, zo brengt hij (mede) de offers, zo zegent hij het volk. David laat hiermee zien dat hij maar onderkoning is. Hij moet net als de priesters en heel het volk de grote Koning dienen. Tegelijkertijd mag hij als Gods vertegenwoordiger de zegen van God doorgeven. Ter afsluiting van de plechtigheid biedt David de mensen een maaltijd aan van verschillende soorten brood en koek.

Vers 16, 20-23
Bij alle feestvreugde is er één persoon die met kromme tenen alles heeft aangezien: Michal. Zij veracht David, omdat hij zich in haar ogen op een koningsonwaardige wijze gedraagt. Met bijtende woorden komt ze David tegemoet als hij thuiskomt. David gaat niet terugschelden, maar geeft op waardige manier antwoord. Tegelijk belijdt David dat hij omwille van de HEERE zich nog wel nederiger wil gedragen dan hij vandaag heeft gedaan. Ten volle erkent David hier het Koningschap van de HEERE, niet alleen over heel het volk, ook over zichzelf. Als straf voor haar spot blijft Michal kinderloos.