Bijbelgedeelte: 2 Samuël 11

Vers 1
De wederkomst des jaars is het voorjaar. Dit is de zevende maand van de Joodse kalender, het begin van het nieuwe jaar. De ergste hitte is voorbij en dan is het de beste tijd om oorlog te voeren. Joab trekt met Davids leger op, maar David zelf gaat niet mee. De zonde in deze geschiedenis begint met Davids nalatigheid aangaande de belangen van het volk. Met gans Israël worden niet per definitie alle soldaten van Israël bedoeld.
Rabba is de hoofdstad van de Ammonieten.

Vers 2
De schrijver spreekt hier consequent over David (de mens) en niet over koning David (de ambtsdrager). Ook David heeft vanwege de hitte ’s middags gerust; het is al avond als hij opstaat. De platte daken waren geschikt om te betreden.
Vanaf het hoger liggende dak van het paleis ziet David een knappe vrouw die zich wast in de tuin. Hier blijkt duidelijk dat de zonde vaak begint met kijken. Het roept Davids begeerte op (Jakobus 1:13–15). Overigens was de vrouw wel onvoorzichtig bezig door zich zichtbaar bloot naar buiten te begeven.

Vers 3
David kent de vrouw niet. Het is Bathséba, dochter van Eliam en kleindochter van Achitofel, de raadsman die zich later bij Absalom aansluit. Ze is getrouwd met een Hethiet, één van Davids helden die zich bekeerd heeft tot de Joodse godsdienst. Hij heeft ondanks zijn achtergrond wel een Joodse naam, Uria (mijn licht is Jahweh).

Vers 4
David haalt Bathséba in het paleis en heeft gemeenschap met haar. Het bad dat Bathséba nam, was om zich te reinigen van haar onreinheid als gevolg van haar menstruatie. De menstruatie maakt de vrouw zeven dagen onrein (Leviticus 15 en 18:19,20). Dit gegeven onderstreept dat ze niet zwanger kan zijn van Uria. We weten niet of David Bathséba voor een keuze heeft gesteld, maar wel kan gezegd worden dat ook Bathséba schuldig is.

Vers 5
Bathséba wordt zwanger en laat dit David weten. Hij moet een oplossing bedenken. Op overspel staat de doodstraf, zoals Leviticus 20:10 zegt: zowel de betrokken man als vrouw moeten gedood worden.

Vers 6 – 9
David wil meteen de gevolgen van zijn zonde oplossen, zonder dat hij met de (schuld van de) zonde zelf naar de HEERE gaat. Hij roept Uria terug, waarschijnlijk onder het valse voorwendsel van het uitbrengen van verslag over de oorlog. Vandaar dat David begint met te informeren naar Joab, de soldaten en het verloop van de oorlog.
Davids oplossing lijkt eenvoudig: Uria gaat naar zijn vrouw, ze brengen samen de nacht door en het kind dat verwacht wordt gaat door voor Uria’s kind. David adviseert zelfs: was uw voeten, fris uzelf op. Om de omstandigheden voor een romantisch samenzijn te vergroten, stuurt David een overvloedige maaltijd mee. Uria blijkt echter een trouwe soldaat te zijn. Hij gaat niet naar huis, maar brengt de nacht door in het verblijf van de paleiswacht, met de daar aanwezige militairen.

Vers 10
David wil zijn zonde bedekken, maar de HEERE wil het anders. Hieruit blijkt duidelijk dat Hij alles weet, Davids motieven doorziet en het hart van Uria neigt zodat Davids zonde niet weggemoffeld kan worden.

Vers 11
Uria motiveert zijn weigering naar huis te gaan met de verwijzing naar de anderen die in hun tenten blijven, evenals de ark. In zware oorlogen ging de ark van God mee om zo nodig de HEERE om raad te vragen.

Vers 12 – 17
Ondanks Uria’s betoonde trouw komt David niet tot inkeer en doet een tweede poging om Uria met Bathséba te laten slapen. Als Uria opnieuw in het soldatenverblijf slaapt, schrijft David een brief voor Joab. Hierin geeft David de opdracht om Uria op de meest gevaarlijke plaats in het leger te plaatsen, zodat hij zeker gedood zal worden. De weg van de zonde gaat van kwaad tot erger. David wordt een moordenaar.

Vers 18 – 24
Dadelijk laat Joab door een bode aan David het verloop van de strijd weten, die zich dicht bij de stadsmuur afspeelde. Het voorbeeld in vers 21 vinden we terug in Richteren 9:52,53. Waarschijnlijk werd dit voorbeeld vaker aangehaald om te bewijzen hoe gevaarlijk het is om te gaan strijden vlakbij de stadsmuur. Om de boosheid van David hierover te voorkomen moet de bode met nadruk vertellen dat ook Uria gestorven is.

Vers 25
Een boodschapper brengt David op de hoogte en meldt de dood van Uria. David reageert heel kalm. Innerlijk misschien opgelucht, uiterlijk berustend. Joab moet het verlies van een aantal manschappen maar niet te zwaar opnemen. Zo gebeurt het in de strijd, de ene keer vallen er slachtoffers bij Israël, de volgende keer wellicht bij de Ammonieten. Ze moeten de strijd maar krachtig voortzetten.

Vers 26 – 27
Na de rouwperiode van zeven dagen trouwt Bathséba met David. Zo lijkt alles voor het oog van de mensen goed afgelopen te zijn, maar de HEERE denkt hier anders over.