Pastorale Counseling is een programma dat plaatselijke gemeenten ondersteunt rondom jeugdpastoraat. Maatwerk is hierbij voor ons van groot belang. Iedere gemeente is namelijk anders en daarom verloopt ook ieder bezinningsproces anders. Samen met de plaatselijke gemeente reflecteren we op de bestaande situatie en zoeken we wegen om nieuw jeugdpastoraat op te bouwen of bestaand jeugdpastoraat te versterken.

Voor een échte ontmoeting van hart tot hart is het nodig dat je elkaar tegenkomt, dat je een relatie kunt opbouwen. Wanneer je als leidinggevende geestelijke gesprekken wilt kunnen (blijven) voeren met jonge mensen, moet de basis goed zijn. Je moet elkaar kennen en weten wat je aan elkaar hebt. In een cultuur waarin de keuzemogelijkheden voor tijdsbesteding groeien en klassieke vormen van kerkelijk jeugdwerk niet altijd meer volstaan, wordt dit ontmoeten en werken aan relatie steeds ingewikkelder.

In een bezinningsproces in een gemeente staat de vraag of nood in de plaatselijke gemeente centraal. Voorbeelden van vragen die we tegenkomen zijn:

• “In onze gemeente wordt weinig relatie en verbinding ervaren tussen volwassenen en jeugd. Dit maakt geestelijk leiden en begeleiden erg lastig. Waar kunnen we beginnen om dit te veranderen?”
• “In onze gemeente gebeurt jeugdpastoraat voornamelijk via het huisbezoek. De frequentie van de contactmomenten is echter laag, waardoor relatie opbouwen niet echt mogelijk is. Ook ervaren ambtsdragers verlegenheid in het daadwerkelijk gesprek voeren met de jongeren tijdens het huisbezoek. Welke andere vormen kunnen we benutten voor jeugdpastoraat?”
• “We maken ons zorgen om een specifieke groep jongeren en willen de verbinding met hen niet kwijt. Kunnen jullie ons helpen?”
• “Kunnen jullie ons helpen om meer focus te krijgen in het jeugdpastoraat?”

Met een concrete vraag van een gemeente gaan we dan samen een bezinningsproces in. In grote lijnen omvat een dergelijk proces vier stappen:

• De eerste vraag die we stellen is: Hoe ziet de huidige situatie eruit? Dit brengt onze toeruster samen met de plaatselijke gemeente nauwkeurig in kaart. Hierbij wordt geïnventariseerd wat er al gebeurt in de gemeente rondom pastorale betrokkenheid op jeugd en worden de zorgen of noden zo specifiek mogelijk onder woorden gebracht.
• Vervolgens zoeken we met elkaar naar de duiding van de huidige situatie. Welke theologie, waarden en vooronderstellingen liggen eraan ten grondslag?
• In de derde stap is het van belang om te zoeken naar wat helpend zou kunnen zijn. We zetten onze opgedane kennis en ervaringen in om te zoeken naar wat helpend zou kunnen zijn in deze specifieke situatie.
• Dit kan tot slot uitmonden in concrete acties om de praktijk te versterken.

Gedurende dit traject is onze toeruster voor een langere tijd op een plaatselijke gemeente betrokken. In de eerste fase is hij de kartrekker van het bezinningsproces. Hij stelt vragen en helpt focus aan te brengen. Daarna gaat de gemeente zelf aan de slag, bijvoorbeeld in werkgroepen. In deze tweede fase schuift onze toeruster aan als adviserende en coachende partij. In fase drie is onze toeruster de eerste aangewezen persoon om vragen aan te stellen en praktijksituaties mee te bespreken.