Vrede

“We leven in een vluchtige tijd”, zei de zanger Douwe Bob Laatst. “In een soort Tindermaatschappij. Als je wilt, kun je drie keer per dag seksdates hebben, dan schrijf je op Facebook hoe gezellig je het hebt en ga je vervolgens huilen in je kamer. Ik denk dat het belangrijk is dat we juist in deze tijd wat verse, frisse lucht van eerlijkheid krijgen. No one said that it was going to be easy.”

Slaat de zanger hier niet de spijker op de kop? We doen of we het heel leuk en gezellig hebben. Maar van binnen stormt het vaak. Steeds meer jongeren raken burn-out en worstelen met depressies. Geluk, heelheid, vrede, wie snakt er eigenlijk niet naar?

Sjalom, het Hebreeuwse woord voor vrede, wordt in Israël vandaag de dag nog veel gebruikt. In de Bijbel wordt het in verschillende situaties gebruikt. Vaak geeft het de toestand aan die wij ‘oké’ zouden noemen. Soms wordt het gebruikt in tegenstelling tot oorlog, en een andere keer weer om te vragen hoe het met iemand gaat (bijvoorbeeld: "Heeft uw vader vrede?"). Er zijn nog meer voorbeelden te noemen, maar sinds de komst van de Heere Jezus heeft dit woord alles met Hem te maken.

De Heere Jezus is onze Vrede, schrijft Paulus in één van zijn brieven, en alleen in Hem is er vrede te krijgen. Als we geloven dat de Heere Jezus ook voor ons gestorven is, dan hebben we vrede met God. Dat betekent niet dat er vrede is tussen twee (gelijkwaardige) partijen, maar dat is de vrede die God ons schenkt en die alleen in relatie met Hem bestaat. Hij heeft in onze plaats de straf gedragen en daarin mogen wij door het geloof delen. We zijn dan met Hem gestorven, begraven en ook weer opgestaan.

Als je die échte vrede hebt, dan is het ook vrede in tijden van nood. In Handelingen 9:31 lezen we bijvoorbeeld dat de gemeente ‘vrede’ had, terwijl Stefanus pas gestenigd was (7:59), gemeenteleden vervolgd werden (8:1-3) en kort daarna Paulus met de dood bedreigd (9:23-24) en Jakobus vermoord werd (12:1). Vrede? Ja, in Christus. Het betekent niet - zoals bij Stefanus - dat je dan ook een vredig leven hebt, maar wel dat je vrede (door de Heere Jezus) hebt!

Vrede is echter niet alleen iets van binnen, maar het heeft ook een uitwerking voor de buitenkant. Als je uit genade deelt in de vrede, dan ben je ook een vredestichter. Je verkondigt die vrede, want je wilt dat anderen ook delen in die vrede. Je straalt dan uit dat de vrede in je hart realiteit is en dat het straks - als Jezus terugkomt - een volmaakt vrede zal zijn. Je zoekt vrede (wat ook een vrucht van de Geest is) met de andere mensen, omdat je op de God van de vrede wilt lijken.

God is ‘onze’ Vrede, want Hij brengt Zijn kinderen samen in Zijn Naam. Hij heeft de muur tussen joden en heidenen afgebroken. Welke etniciteit, ras, kleur, lengte, afkomst je ook hebt: gelovigen zijn één in Hem. Vrede door het bloed van Christus.

In het Nieuwe Testament komt heel duidelijk naar voren dat vrede een gave van Christus is. Van Hem wordt zelfs gezegd dat Hij onze Vrede is (Efeze 2:14-18).